جواد متین «تار شیشه ای» را نمایشی با سویه های فانتزی خواند.

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان بوشهر، جلسه نقد و بررسی نمایش «تار شیشه‌ای» به نویسندگی و کارگردانی کیوان صباغ در روز سه شنبه 23 آبان ماه در محل سالن اجتماعات حوزه هنری و به مدیریت جواد متین عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران برگزار شد. جواد متین «تار شیشه ای» را نمایشی با سویه های فانتزی خواند و از تلاش آن جهت جذب تماشاگر با تکنیک‌های اجرایی خبر داد.
جواد متین گفت: «تار شیشه‌ای» نمایشی است دارای طرحی وفادارانه به داستان پناه بردن پیامبر اکرم (ص) به غار صور از شر دشمنان اسلام و تار تنیدن عنکبوت و آشیان ساختن کبوتر بر در ورودی غار به دستور خداوند که در نهایت به نجات جان پیامبر اکرم (ص) می‌انجامد. علیرغم اینکه انتخاب داستانی از قرآن کریم بعنوان دستمایه اثر بدون کم و کاست و ارائه اجرایی تمثیلی از این داستان برای مخاطب دارای جذابیت‌هایی بوده و اتفاقا اجرای این نمایش نیز با توفیقاتی مواجه بوده اما می توان گفت این اثر به سویه های آثار فانتزی میل کرده و با استریلیزه کردن عناصر اجرایی تلاش برای مشارکت در رویدادهای مهمی مثل جشنواره‌های تئاتر مطرح کشور در کلیت کار به چشم می‌خورد.
جواد متین همچنین به تلاش نویسنده به استفاده از شخصیت های تمثیلی در قالب انسان ها اشاره کرد و ادامه داد همانطور که از نمایش‌های تمثیلی و سمبلیک برمی‌آید کاراکترهای نمایش کلیشه‌ای هستند و زبان اثر و دیالوگ نویسی برای این کارآکترها نخ‌نما، بدیهی و دم‌دستی به نظر می‌آید.هرچند نویسنده اثر تلاش فراوانی کرده که به مولفه‌های روشنفکری و فرهیختگی در قالب ایجاد سوالات بنیادی و شک در کارآکتر شکارچی دست یابد و یا شخصیت‌پردازی که برای ابلیس طراحی شده با طنز ویژه خود دیالوگ‌هایی را بگوید که برآیند شعور وی است اما غالبا تمام این فرآیند تبدیل به پروسه ‌ای کلیشه ای شده است و از آنجایی که این داستان و موضوع به مردم نزدیک است و نیازی به ایجاد تفکر خلاق و ایجاد چالش در آنها نیست دریافت موضوع سهل به نظر رسیده و حظ دیدن روایتی آشنا را بر روی صحنه مقابل خود خواهند برد.
وی در ادامه مکان اجرای نمایش را مناسب خواند و گفت : مکان اجرای نمایش در میان تکه‌های آهن و پاره‌های فلز و تنیدن تاری شیشه ای که اتفاقا نام نمایش نیز از همین موضوع برگرفته شده تناقضی مناسب به دست می‌دهد و لطف و فضل ارباب را دو چندان به مخاطب ارائه می‌دهد و این رسالت را در قالب طرحی تقدیرگرایانه به اجرا می گذارد.
در پایان جواد متین به این نمایش امتیازی متوسط داد و به این نکته اشاره کرد که کارگردان با رویکرد آموزشی هنوز تکلیف خود را نمی‌داند که برای چه طبقه ‌ای از جامعه و یا چه گروه سنی این نمایش را تولید کرده است؛ به این دلیل که این روایت از کودکی در کتب درسی به تمامی بچه‌ها ارائه می‌شود و هر ایرانی مسلمانی نیز این روایت را از بر دارد، و این فانتزی سازی، کار را به تولید اثر برای کودکان و نوجوانان سوق داده است.