به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی استان بوشهر، دبیر کارگاه شعر آهنگ با اشاره به پیشینهی جریان موج ناب گفت: «موج ناب» گرایشی در شعر فارسی معاصر است که از زایشهای جریان شعر موج نو به شمار میآید و در میانه دهه ۵۰ با حمایت و کوشش «منوچهر آتشی» در مجلهی تماشا پایه ریزی شد.
غلامرضا_ابراهیمی اضافه کرد: شعر موج ناب، ریشه در تجربه شاعران دیگر و همینطور شعر موج نو احمدرضا احمدی دارد. خاستگاه اصلی این موج شهر «مسجد سلیمان» در جنوب ایران است که مهمترین شاعران این حلقه «سیدعلی صالحی، آریا آریاپور، یارمحمد اسدپور، سیروس رادمنش، بهرام اردبیلی و هرمز علیپور» بودند که به تعبیر شمس لنگرودی در تاریخ تحلیلی شعر نو، عمدتاً تحت تاثیر «هوشنگ چالنگی و بیژن الهی» بودند.
وی با اشاره به ویژگیهای این جریان شعری عنوان کرد: «فردگرایی، طبیعتگرایی، آشناییزدایی، هنجارگریزی در نحو زبان، کشف روابط جدید و تجریدی میان اشیا، بهرهگیری از زبان عاطفی، توجه به فرم و شکل بیان، ایجاز و بسامد بالای واژگان اقلیمی و عناصر طبیعت بومی» از مهمترین شاخصه های جریان شعر موج ناب است.
ابراهیمی با اشاره به علل افول موج ناب خاطرنشان کرد: تعهدگریزی، جامعه گرا نبودن، از دست دادن پایگاه اطلاع رسانی و دو رخداد عظیم «انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی» موجب کم فروغ شدن و به خاموشی گراییدن موج ناب شد، به طوری که شاعران آن در میانه ی دهه ۶۰ هر کدام سرمشقهای تازه ای را از پی گرفتند.
در بخش دوم کارگاه به نقد و بررسی دو سروده سپید از «سجاد_ندومی» و «زهرا_تعجب» درباره مقام رفیع مادر پرداخته شد.
بهراد_باغبانی با اشاره به سروده ندومی گفت: ندومی در این شعر دغدغهی ساختار و نُرم طبیعی را دارد. در واقع این شعر هنوز به فرم نرسیده و موتیف مرکزی با کارکرد واژه ها، به همان کارکرد روزمره کلام برمی گردد.
وی اضافه کرد: مهندسی کلماتی که در این شعر اتفاق میافتد، زیباشناختی و صورتگرایانه است. شاعر مبادی و مفاهیم و ساختارگرایی همچون تقابلهای دوگانه، محور جانشینی و همنشینی و زبان و گفتار را نادیده گرفته و دربخش دال و مدلول ها به شعری تک لایه می رسیم که شاعر بی دغدغه فرم و ساختار به نتایج و نگاه روزمره (شمع، پروانه، مادر، زجر کهنسالی و...) دست می یابد.
سبحان_زنگی نیز با اشاره به شعر ندومی گفت: به نظر من شاعر در ابتدا باید شعر خوب و بد را بشناسد و ضعف های موجود در شعر اعم از ضعف تالیف، کاستی موسیقی، عاری بودن از آرایه های ادبی و... را درک کند؛ همچنین شاعر باید به شخصیت و استقلال شعری برسد و امضای شاعر در نوع روایت و بیان و معماری واژگانش مستتر باشد.
وی خاطرنشان کرد: ما نباید از ابتدا توقع داشته باشیم که هر شاعر مانیفستگرا باشد و جریانی ادبی را هدایت کنند. خیلی از شاعران خصوصا دهه هفتادی که صاحب جریان یا نظریه در ادبیات و شعر بودند در میانه راه در تقابل با نظریان گذشته خود قلم زدند و دچار تزلزل شدند؛ بنابراین مهم سرودن شعر خوب در هر نوع جریان و مکتب ادبی است، بعد ادعای آوانگاردی و جریان سازی.
دبیر کارگاه شعر آهنگ دیگر نیز شعر ندومی را شعری مفهوم گرا، آمیخته با ایماژههای درخشان قلمداد کرد که شاعر سعی در پوستدرانی کلمه، زاویه گردانی و عاطفه غنی دارد و در بعضی از فرازها با گزاره های زاید و تصاویری تک بعدی همراه است.
ابراهیمی با اشاره به سروده «زهرا تعجب» گفت: شاعر با رویکرد نشانه شناسی و معرفت واژه شعری روایتمند و عاطفی را پیریزی کرده است که از مهمترین شاخصه های آن میتوان به تخیل بدیع، بومیگرایی، وسعت اندیشه و عاطفه غنی اشاره کرد.
در پایان هر یک شاعران هم استانی «محمد مرادی و دریا افکار آزاد و الناز رشیدی» تازهترین سرودههای خود را قرائت کردند.
لازم به ذکر اینکه کارگاه شعر آهنگ دیگر «دوشنبههای هر هفته راس ساعت ۱۷» میزبان شاعران و مشتاقان گلزار ادب فارسی است.