«واکاوی وطن سروده‌ها در شعر فارسی» در کارگاه شعر حوزه هنری بوشهر بررسی شد
هشتاد و ششمین کارگاه شعر آهنگ دیگر با محوریت «تحلیل وطن سروده‌ها در شعر فارسی» با حضور شاعران و علاقه‌مندان در سالن اجتماعات حوزه هنری استان بوشهر برگزار شد.
سه‌شنبه ۰۳ آبان ۱۴۰۱ - ۰۸:۰۷
کد خبر : ۱۵۹۵۴۷
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان بوشهر، دبیر کارگاه نخست با قرائت شعری زیبا از سعید بیابانکی درباره ایران عزیز اسلامی گفت: در بررسی آثار شاعران کهن و معاصر، درمی‌یابیم که همه آنان خواهان سربلندی و استقلال میهن خود بوده و در هر برهه‌ای از زمان، در مقابل بیگانگان و عناصر داخلی که قصد تجاوز یا دخالت در امور سرزمینشان دارد، با «سلاح کارساز شعر» به مقابله برخاسته‌اند.
غلامرضا ابراهیمی عنوان کرد: شاعران همواره در شعر خود اختصاصاً به موضوع «وطن» پرداخته و به مسائلی که بر هم زننده آرامشی داخلی باشد، به اعتراض برخاسته و مردم را به دفاع از وطن و حفظ نام و شهرت کشور خود تشویق و ترغیب کرده‌اند.
ایشان اضافه کرد: جایگاه وطن در ادبیات گذشته به خصوص شعر حماسی، به معنی زادگاه تولد یا محدوده جغرافیایی موردتوجه شاعران بلندپایه بوده که شاعر نامدار ایران زمین حکیم فرزانه طوس حق مطلب را به زیبایی ادا کرده است:
چو ایران نباشد تن من مباد
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
دریغ است ایران که ویران شود
کُنام پلنگان و شیران شود
ابراهیمی ادامه داد: عواطف وطن‌دوستی و علاقه‌ی استاد طوس به ایران زمین در پایه‌ای است که به نظر او هر کس در جنگ با دشمنان وطن و پاسداری از خاک ایران کشته شود، شهید است و جایگاه او در آخرت، بهشت برین خواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: به تعبیر دکتر شفیعی کدکنی مسئله وطن، یکی از مسائل مطرح در ادبیات فارسی است. ازنظر ایشان «علامه قبال لاهوری» بهترین تصویر کننده انترناسیونالیسم و جهان‌وطنی اسلامی است که جهان اسلام را «امت واحده» می‌داند:
از عراق و روم و ایرانم ما
شبنم یک صبح خندانیم ما
شاعر و پژوهشگر هم استانی به پر رنگ بودن وطن‌پرستی در شعر دوران مشروطیت اضافه کرد: شعر مشروطه به طورکلی از جهت فکری بر دو محور «وطن‌دوستی و آزاد خواهی» می‌چرخد. منظور از وطن‌دوستی خودآگاهی ملی و میهنی است که با تلقی جهان‌وطنی فرق دارد. آزادی مورد نظر شاعران، نه در مفهوم عرفانی رهایی از بند نفسانیات و تعلق مادی، بلکه در معنای رهایی از انواع استبداد و استعمار است.
ابراهیمی افزود: طرز تلقی شاعران مشروطه از وطن آنان را به دو گروه تقسیم می‌کند. در گروه اول، وطن‌دوستی کورکورانه نیست؛ بلکه با علم و آگاهی و ایمان و معیار فرهنگی است. در بررسی گروه دوم، مفهوم وطن به گونه ناسیونالیسم افراطی است و رسیدن به تمدن ایران باستان و افتخارات گذشته در آن نمایان است. ملک‌الشعرای بهار و ایرج میرزا و نسیم شمال در زمره‌ی دسته اول و عارف قزوینی و میرزاده عشقی و فرخی یزدی از دسته دوم محسوب می‌شوند.
در بخش دوم کارگاه به نقد و بررسی اشعاری از «بهراد باغبانی نیک و فرح راورشیری و عرفان قاسمی» پرداخته شد.
در پایان نیز این شاعران هم استانی «سجاد ندومی، حسن عباسی، محمدحسن لادنی، محمدابراهیمی، فرشته تنگستانی، دریا افکار آزاد، نرگس اسمعیلی، پریسا قمری و روح انگیز علامه زاده» آخرین سروده‌های خود را درباره وطن‌پرستی، نظام جمهوری اسلامی، عشق، مردم‌دوستی و ... قرائت کردند.
لازم به ذکر اینکه کارگاه شعر آهنگ دیگر، دوشنبه‌ها هر هفته رأس ساعت 17:30 واقع در حوزه هنری استان بوشهر میزبان شاعران و ادب دوستان است.
لینک کوتاه