سخن از شکل یافتن دیدههاست و دیدگاهمان انسان، انسانی از آغاز تا این روز. درد کشیدن و درد زادن و در نهایت مثل فرزندی دوستش داشتن، ناگزیر بودن ـ رنجی که با آن زاده شده، رشد یافته و دوباره با تولد یک کودک استمرارش میدهیم. تلاش هنرمندانی را که در جهت کشف واقعیات اجتماعی نو گام برمیدارند ارج مینهیم. سمت و سوی هنرهای نو، عرضه داشت واقعیت نو با بهرهگیری از شیوههایی است که با آن از نزدیک با انسان معاصر در تماس است.