شاعر انقلاب هنرمند اول کشور است/ مردمی‌ترین هنر انقلاب، ادبیات و شعر است

خوشحالم در روزهایی قرار داریم که با نام هنر انقلاب آذین شده است. شعر انقلاب پشتوانه بسیار غنی و محکمی دارد. شعر انقلاب در ده هزار کتاب شعر شاعران انقلاب تجلی پیدا کرده و در بیش از هزار کتاب و دو هزار رساله دانشگاهی درباره شعر انقلاب مطلب و نوشته دیده می شود. در دل این کتاب ها صدها تعریف درست از شعر انقلاب وجود دارد اما اگر تعریف شعر انقلاب را از من بخواهید می گویم شعر انقلاب امروز در بین هفت هنر ما می درخشد و منجر به اتفاق بزرگی به اسم سبک ادبیات انقلاب اسلامی شده است. ما ایرانی‌ها هنرهای مختلفی داریم و با آنها در دنیا معرفی شدیم اما هیچ کدام از آن هنرها نمی‌توانند جای شعر و ادبیات را بگیرد. شعر در شناسنامه ما وجود دارد و دنیا ما را با حافظ، ‌سعدی، مولانا و خیام می‌شناسد. این هنر بسیار قدیمی است. آیا سینما حتی صد سال پیش وجود داشت؟ می بینید که شعر ظرفیت و بزرگی دارد که قابل انکار نیست. شاعر انقلاب اگر واقعا مخلص باشد هنرمند اول این کشور است. مقام معظم رهبری علیرغم اینکه با همه اقشار هنرمندان دیدار و هنرها را دنبال می‌کنند اما شعر را به گونه‌ای دیگر دوست دارند.

 در هفته هنر انقلاب قرار داریم. این هفته یک پیر و سید دارد که سید مرتضی آوینی است و هنر بزرگ او شهادت است. او برنامه‌هایی را اجرا می‌کرد که مردم ما را می‌نشاند و واقعیت بچه‌های جبهه را بازگو می‌کرد. یکی از ابزاری که بسیار کاربرد داشت ادبیات بود. سید آوینی قلم یک ادیب برجسته، پیراسته و شاعر را داشت. هر چند او شعر موزون نمی‌نوشت اما رگه‌هایی از خلاقیت و شعر داشت.   شاید برخی هنرها مانند سینما افتخارهای دنیایی و امروزی بسیاری کسب کرده باشند اما آنچه اتفاق های بزرگ را رقم می زند و سبک های هنری را پدید می آورد باز هم شعر است که در بین هفت هنر جایگاه ویژه و خاصی دارد. اگر سینما، موسیقی و سایر هنرها به موفقیت هایی دست یافته اند، به خاطر پشتوانه ادبی است و این ادبیات است که به سایر هنرها رونق می بخشد. ادبیات میراث ملی و افتخار آفرین ماست و با کمترین هزینه بیشترین خدمت را به مردم و مملکت ارائه کرده است. قافله شاعران کم‌توقع‌ترین هنرمندان هستند. حتی اگر پرونده آنها را بررسی کنیم، عمرهای کمی داشتند و با سختی زندگی کردند. مردمی‌ترین هنر انقلاب، ادبیات و شعر است. تاثیری که شعر روی سخن بزرگان گذاشته، به خاطر شعر است. صحبت‌های امام (ره) به این دلیل نافذ بود که یکی از جنبه‌های شخصیتی ایشان این بود که شاعر بودند. هنر انقلاب هنر گرانی نبوده و هنری مردمی است، بخشی از شعر شعر اعتراض است. زمانی که شعر «مولا ویلا نداشت» را در روزهای امضای قطعنامه سرودم،‌ بسیار اذیت شدم. چرا که بسیاری از شاعران چون سلمان هراتی و محمدرضا عبدالملکیان از این گونه شعرها می‌سرودند اما من کمی تندتر شعرم را سرودم. شعر و ادبیات برای کسی نان ندارد که بخواهد رانتی این میان وجود داشته باشد. اکثر کسانی که نویسنده هستند با سختی روزگار خود را می گذرانند. ما اتفاقات جهانی را در شعر سلمان هراتی می‌بینیم و اتفاق زیبایی است که همه مظلومان جهان را رصد کنیم. به زبان‌های مختلف شعر ما ترجمه شده است. شعر انقلاب بعد از سه دهه به رشد و رشادتی رسیده که می‌توان آن را ترجمه کرد؛ چرا که حرف‌های تازه‌ای برای جهانیان دارد.  امروزه ریشه های شعر انقلاب به کشورهای دیگر هم رفته است. در جشنواره شعر فجر آقای دکتر مهدی باقر و سال گذشته دکتر نقی بلقاس وشاعرانی دیگر به ایران آمدند. این افراد ایرانی نیستند اما به فارسی تکلم کرده و به زبان ما شعر می گویند. این افراد از انجمن «بیدل» بیرون آمدند و حالا خودشان انجمن های ادبی در کشورهای مختلف را اندازی کرده اند. پس شعر انقلاب پا به فراسوی مرزها گذاشته و این شاعران ارتباط تنگاتنگی با شعر ایرانی و شعر انقلاب دارند.